گرچه ما به خودمان مربوط بوده و هستیم اما مگر می شود نقش دیگران در زندگی که به خودمان مربوط است انکار کرد؟ نقشی که گاه آگاهانه و گاه ناخودآگاه در زندگی مان، در حالات و روان مان می گذارند، از بحث انتقال ژنتیکی و وراثتی که بگذریم، مگر می شود آدم هایی را که با بی فرهنگی تمام در مقابل رفتار تو توجیه می خواهند و هیچ جوره هم توجیه نمی شوند ایستاد؟ مگر می شود از دست چنین آدم هایی در امان بود؟ مگر می شود بهشان حالی کرد شما انسانید و از شما رفتاری انسان گونه انتظار می رود؟؟؟
درباره این سایت